Bernarda Rość urodziła się w Korycinie, obecnie mieszka w Szaciłówce. Tkactwa nauczyła się od mamy Marianny Dzieszko, ludowej tkaczki, i do dzisiaj z ogromną pasją kontynuuje rodzinne tradycje tkactwa dwuosnowowego. Już w wieku 15 lat zaczęła wykonywać splotem płóciennym chodniki, worki, płótno, tkaniny przebierane, a potem także kilimy i tkaniny podwójne, które stały się domeną jej twórczości. Jako osiemnastolatka, w 1976 roku, uzyskała tytuł twórczyni ludowej, została też wpisana do Rejestru Twórców Ludowych „Cepelii”. Od roku 1986 należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych.
Bernarda Rość wykonuje dywany o wzornictwie charakterystycznym dla janowskiego ośrodka tkackiego.
Tkaczka wzory czerpie z wyobraźni, często też inspiruje się najbliższym otoczeniem. Tworzy dywany-obrazy, których tematyką jest życie wsi, tradycyjne zajęcia codzienne, obrzędy (np. wesele, dożynki) i otaczająca ludzi przyroda (dokarmianie zwierząt, grzybobranie, pasieka, miodobranie).
Prace twórczyni cechuje wysoki poziom techniczny oraz doskonała kompozycja, a także ciekawy dobór tematów i kolorystyki. Dzieła Bernardy Rość potwierdzają jej doskonałe opanowanie techniki tkackiej, talent oraz wyrobiony smak estetyczny.
Bernarda Rość swoje tkaniny wykonuje na konkursy, wystawy ale także na zamówienia osób prywatnych. Jej dziełami zainteresowała się m.in. Japonka Izumi Fujita, która zaraziła miłością do janowskich tkanin swoich rodaków i właśnie w „Kraju Kwitnącej Wiśni” organizuje wystawy podlaskich tkanin.
Prace artystki eksponowane na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych m.in. w Białymstoku, Warszawie, Lublinie, Toruniu, Krakowie, Kijowie, Sofii, a nawet w Japonii. jej prace znalazły trwałe miejsce w zbiorach muzealnych-Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie.
/WŻ,TV/