Spotkanie z czytelnikami odbyło się w roku jubileuszowym 20-lecia pracy literackiej zaproszonej poetki. Rozpoczęło się zatem od podsumowania dotychczasowej twórczości, która rozpoczęła się od wydania w 2003 r. pierwszego tomiku, najbardziej osobistego i najbliższego sercu autorki, dedykowanego rodzinie pt. „Sady pozostawione”.

Pani Krystyna opowiedziała również o kolejno wydanym w 2008 drugim tomiku wierszy, oraz zbiorze sonetów z 2015 poświęconego tematowi przyrody, opatrzonego komentarzem Kazimierza Słomińskiego – poety, aforysty.

Przybliżyła historię powstania stypendialnego tomiku „Ziemi mojej i ludziom” z 2019 r. wydanego przez Fundację „Sąsiedzi”, a do której komentarz napisał Mieczysław Wojtasik.

Spotkanie zwieńczone zostało wysłuchaniem, czytanych przez Autorkę wierszy z jej ostatnich tomików, które tchnęły melancholią, tęsknotą za chwilami, które przeminęły oraz głęboką więzią z przyrodą i wrażliwością na przemijające pory roku. Wiersze przywoływały wspomnienia rodzinne poetki, chwile z dziećmi, subtelności relacji małżeńskiej, inspiracje i zachwyt podróżami, oraz trudniejsze refleksje dotyczące kruchości życia ludzkiego. Wysłuchane utwory dostarczyły zebranym wzruszeń i wprawiły w zadumę, ale też poruszyły słuchaczy figlarnym rozbawieniem, kiedy przytoczyła 3 najnowsze wiersze pisane gwarą zabielską. Gwary, jak wspomina sama autorka, nauczyła się i spisała słownik, słuchając swojej teściowej z okolic Zabiela. Na tomik w całości napisany w tej odmianie języka otrzymała ponownie stypendium Marszałka Województwa Podlaskiego.

Pani Krystyna opowiedziała na koniec o swoich najbliższych planach literackich m.in. kolejnym szykowanym cyklu wierszy pod tytułem „Szmaragdowa nadzieja” i planowanym uczestnictwie w Zlocie Poetów Polskich w Wilnie.

Źródło: Bibliotek Publiczna w Sokółce