Pochodzi z I poł. XX w. i charakteryzuje się wysokimi wartościami artystycznymi. Rzeźba Matki Bożej z Lourdes znajdująca się w kościele parafialnym pw. Świętej Trójcy w Supraślu wpisuje się w tendencje rozkwitu kultu Matki Bożej, intensywnie rozwijającego się w XIX w., do czego przyczyniło się ogłoszenie w 1854 r. przez papieża Piusa IX dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny.

Do najpopularniejszych i najbardziej czczonych wizerunków z tego okresu należy właśnie figura Matki Bożej z Lourdes, która została wpisana do rejestru zabytków Województa Podlaskiego.

Poprawność proporcji i anatomii postaci Matki Bożej podkreślonej stylem szat świadczy o wysokim warsztacie artystycznym jej twórcy. Drewniana, polichromowana figura została umieszczona na ośmiobocznej, jasnobrązowej podstawie. Przedstawia postać Matki Bożej ze złożonymi dłońmi w geście modlitewnym, w pozie kontrapostu, w ujęciu frontalnym z głową lekko uniesioną ku górze, ubraną w biało-błękitną suknię, przewiązaną w pasie szeroką szarfą.

Świątynia, w której przechowywana jest rzeźba, powstała w latach 60. XIX w. wg projektu białostockiego architekta Glebowa. Jest również cennym zabytkiem architektury sakralnej, związanym z rozwojem miasta Supraśl. Kościół został wpisany do rejestru zabytków w 1998 roku.

Źródło: suprasl.pl