Zjawisko to nasiliło się wraz z początkiem rewolucji przemysłowej, kiedy to rozpoczęto na dużą skalę wydobycie i spalanie paliw kopalnych — węgla, ropy naftowej i gazu ziemnego — które przez tysiące lat były naturalnie magazynowane pod powierzchnią Ziemi. Uwolnienie tych ogromnych ilości zmagazynowanej energii spowodowało nagły wzrost stężenia dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych w atmosferze.

Gazy cieplarniane powstające w wyniku spalania paliw kopalnych w energetyce, transporcie, przemyśle i rolnictwie zatrzymują w atmosferze coraz więcej ciepła. Wzmacnia to naturalny efekt cieplarniany, prowadząc do stopniowego, lecz szybkiego wzrostu średniej temperatury na Ziemi. To właśnie te dodatkowe, generowane przez człowieka emisje są główną przyczyną obserwowanych obecnie zmian klimatycznych, takich jak częstsze fale upałów, ekstremalne zjawiska pogodowe, topnienie lodowców czy podnoszenie się poziomu mórz.

Jednocześnie od dziesięcioleci trwa masowa produkcja dóbr, intensywny rozwój przemysłu i dynamiczna urbanizacja. Prowadzi to do nadmiernego zużywania surowców naturalnych, degradacji środowiska i zwiększenia ilości odpadów. Wzrost liczby ludności wymusza również coraz większą produkcję żywności, co wiąże się z przekształcaniem kolejnych terenów naturalnych pod rolnictwo i infrastrukturę. W rezultacie maleje ilość przestrzeni pozostawionej przyrodzie, co negatywnie wpływa na bioróżnorodność i stabilność ekosystemów.

Wszystkie te zjawiska łączą się w jeden globalny problem, który wymaga natychmiastowych działań. Dlatego tak ważne jest podejmowanie różnorodnych inicjatyw na rzecz ochrony środowiska — zarówno na poziomie jednostkowym, jak i społecznym. Nawet najmniejsze działania, takie jak ograniczenie zużycia energii, segregacja odpadów czy wspieranie lokalnej zieleni, mają znaczenie i mogą przyczynić się do zmniejszenia presji człowieka na planetę.

opr. JS na podst. PKPK